کتاب جایگاه مردم در حکومت نبوی و علوی نوشته جواد افسربیگی توسط نشر عاصم منتشر شد. این کتاب به عنوان اولین کتاب نویسنده است که توسط انتشارات عاصم منتشر می شود.
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب جایگاه مردم در حکومت نبوی و علوی می نویسد:
مشارکتَ مردم در مسائل و امور سیاسی و دخالت در جریان انتخاب مقامات سیاسی و روند سیاستگزاری ها و شکل گیری نظم قانونی در امور داخلی و خارجی، از اصولی است که مفهوم دموکراسی را عینیت می‌بخشد یا یکی از شاخص‌های اصلی آن محسوب می‌شود. «مشارکت سیاسی» موجب تحقق پیوند حکومت و مردم و عامل عمده‌ی استحکام بنیادهای حاکمیت و نظام سیاسی، و پشتوانه‌ای اطمینان بخش برای تداوم حکومت است.
تفکر و تحقیق درباره سیاست و حکومت، سابقه‌ای طولانی دارد. بشر از هنگامی که پا به عرصه زندگی اجتکاعی گذارده، کم و بیش با آنها رو به رو بوده است. زندگی دسته جمعی تا امروز دگرگونی‌های فراوانی پیدا کرده ولی همواره نظم و نظام خاصی در هر دوره از این تحولات بر جامعه حاکم بوده است. بنابراین، وجود نظم و مقررات ضروری، از ابتدای خلقت تا کنون، مورد قبول تمام افراد بشر از هر نوع دین و مسلکی بوده وهست.
نویسنده در بخش دیگری از مقدمه کتاب جایگاه مردم در حکومت نبوی و علوی آورده است:
متفکران غربی و شرقی کوشیده‌اند اندیشه‌های سیاسی و حکومت داری را به فیلسوفان یونان باستان نسبت دهند ولی واقعیت آن است که پیامبران الهی، پیشروان این عرصه بوده‌اند. با مراجعه به تاریخ ادیان و انبیاء و مشاهده تلاش‌ها و مجاهدت‌های پیامبران اولوالعزم در مبارزه با طاغوت‌های زمان و برپایی حکومت‌های دینی و الهی، ثابت می‌گردد که پیامبران الهی در ارائه تفکرات سیاسی صحیح و مبارزات همه جانبه، پیشرو بوده‌اند. پی افکندن نظام اجتماعی مطلوب، از اهداف پیامبران الهی است؛ تا از طریق آن زمینه رشد و تکامل انسان‌ها فراهم آید و افراد هر چه بیشتر و بهتر بتوانند به کمال مطلوب و سعادت اخروی دست یابند.
نویسنده کتاب جایگاه مردم در حکومت نبوی و علوی در ادامه می نویسد:
اسلام، دینی جامع و دارای مقررات و اصول جامع و مستمر در تمام زمینه‌هاست. جامعیت و خاتمیت اسلام اقتضا می‌کند این مکتب در همه زمینه‌ها به ویژه در زمینه حکومت و مسائل مربوط به آن، شیوه کامل و جامعی ارائه دهد. از اهداف گسترده مکتب اسلام، تأمین سعادت دنیا و آخرت بشر است و قواعد و مقررات آن در زمینه نظام سیاسی – اجتماعی در جهت همین هدف پی ریزی شده است.
اسلام در ارائه نظام سیاسی – اجتماعی خود دارای حاکمیت و حکومت و قانون گذاری است. این حاکمیت با سایر نظام‌ها متفاوت است؛ چون اهداف نظام اسلامی با سایر نظام‌ها تفاوت دارد. هدف سایر نظام‌ها، رسیدن به سعادت در این دنیاست، اما هدف نظام اسلامی، رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی است. به همین جهت، نوع حکومت در نظام اسلامی نیز با نوع حکومت در نظام‌های دیگر فرق اساسی دارد.
نویسنده کتاب جایگاه مردم در حکومت نبوی و علوی در ادامه می نویسد:
در مشارکت دادن مردم برای تمام ابعاد حکومت نظرات و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با سایر نظام‌ها ارائه داده است، و مشارکت مردم در حکومت را هم تکلیف و از طرفی حق مردم می‌داند و در صدر اسلام به صورت عملی این مشارکت را در قالب‌های گوناگون مثل بیعت، مشورت و نصیحت و… در حکومت پیامبر اسلام و حکومت‌های بعد از ایشان مخصوصاً در حکومت امیرالمؤمنین می‌توان مشاده نمود. که در این کتاب به نقش وابعاد و زمینه‌های مشارکت سیاسی مردم پرداخته می‌شود.
کتاب جایگاه مردم در حکومت نبوی و علوی با ۱۸۲ صفحه وزیری در شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۷۰ هزار تومان منتشر شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.